De leerkracht Nederlands vroeg aan de leerlingen van 6TWe om een column te schrijven. Dit is wat Charlotte Verheijen ervan heeft gemaakt. Een literair pareltje, alleen jammer dat er tijdens het schrijfproces zoveel bomen moesten voor sneuvelen … Hieronder lees je waarom.
Met uitsterven bedreigd
Ik ga het vandaag met u niet over hamers of boormachines hebben. Wel over zagen. Niet de klassieke zaag die iedereen wellicht kent maar de zeurende en klagende mensen, simpelweg ook wel zagen genoemd. En we kunnen ons als mens gelukkig prijzen dat zagende mensen niet hetzelfde effect hebben als zagen want anders zou de boskap nog een veel groter probleem zijn dan het nu is. Dat de massale boskap een probleem is, is ondertussen wel bekend maar het is een van de vele dingen waar mensen over zagen om er daarna niks mee te doen.
Als alle zagende mensen actie zouden ondernemen en de dingen waar ze zo fervent over zagen zouden aanpakken dan zou zagen iets nuttigs zijn.
Spijtig genoeg is dat niet het geval. Mensen zagen en zagen en zagen en daar stopt het. En beste lezer, als u nu denkt dat u niet zaagt, laat mij dan vertellen dat dit hoogstwaarschijnlijk niet klopt. Het is namelijk zo dat mensen die zagen niet gaan toegeven dat ze zagen want een zaag heeft een negatieve connotatie en mensen gaan zichzelf nooit een negatieve karaktereigenschap toekennen. Maar troost u, iedereen doet het, iedereen zaagt. Werkgevers zagen over hun werknemers, werknemers zagen over hun werkgevers en over hun collega’s, oude mensen zagen over pijn in hun knie maar vertikken het om naar de dokter te gaan, mensen zagen over het weer, jongeren zagen over hun ouders, ouders zagen over hun kinderen,…
Werkelijk iedereen zaagt. Zelfs de yogalerares!
Mensen die aan yoga doen worden verondersteld om zen te zijn en zich niets aan te trekken van de hectische maatschappij maar zelfs zij zagen over de pietluttigste dingen zoals een stom radioprogramma. En er zijn dan weer mensen die zagen over mensen die over pietluttige dingen zagen en mensen die zagen over mensen die zagen en mensen die zagen over mensen die zagen over mensen en uiteindelijk zagen we over het principe van zagen. Maar waarom zagen we eigenlijk? Omdat het ons ontspant? We zagen net over dingen die ons opjagen dus hoe kan dat nu ontspannend zijn?
Het probleem van de boskap zorgt ervoor dat er veel dieren met uitsterven bedreigd zijn (ook over dit probleem zagen we) maar daarnaast is ook de niet-zagende mens met uitsterven bedreigd.
Het is een werkelijk wonder om iemand te vinden die nooit zaagt en het is ook een wonder om nog iemand te vinden die een zaag gebruikt. Want tegenwoordig is alles zo geautomatiseerd dat mensen zelfs geen simpele klusjes kunnen uitvoeren zoals een nagel in de muur kloppen, dus naast bepaalde diersoorten en de niet-zagende mens is ook de klusjesman met uitsterven bedreigd. Als we niet opletten sterft alles uit en dan zitten we daar met allemaal zagen die het moeten oplossen maar alleen maar kunnen zagen. En zeg nu zelf: met klagen en zagen komen we nergens. Waarom zeur ik dan zo? Ik heb geen idee maar iedereen doet het tegenwoordig dus dan doen we maar mee (ook over dit meedoen-fenomeen kan gezaagd worden). Naast goed zagen kan ik ook vrij goed mensen inschatten en ik weet dat jullie nu zoiets hebben van: “Mens stop toch met zagen!”