In coronacrisistijden is kunst zo mogelijk nog belangrijker dan anders. De leerkrachten Nederlands hebben daarom bij verschillende klassen van de Sila Middenschool Westerlo een oproep gedaan om “coronagedichten” te schrijven.
Hieronder kan je een ruime selectie van de verschillende inzendingen vinden!
In tijden van corona gaan mensen hamsteren,
mensen daar,
mensen hier,
maar waarom wil iedereen zo veel wc-papier
Noah Vanderschaeghe (2kW)
De winkels zijn leeg
Het wc papier is op
Die hamsteraars toch
Nelle Leys (1pW)
Rode roze maneschijn, kon ik nu maar bij je zijn.
Dagen lang lig ik hier, geen bezoek en geen vertier.
Mijn longen gaan het begeven, het duurt misschien nog maar even.
Maar ik blijf geloven in goeie moed, ook al lig ik hier op spoed.
Ik hoor het gekreun van andere mensen, genezen is wat we hier allemaal wensen.
Doden zijn hier dag na dag, genezen doen ze hier met een lach .
De tranen lopen van mijn gezicht, en mijn ogen gaan stilaan dicht.
Dit was het dan … mijn dood zonder plan.
Fleurtje Geeraerts (1pW)
Je word erg ziek,
ziekenhuizen vol
iedereen in paniek,
Blijf binnen, vermijd buiten,
de school is toe restaurants en cafés sluiten
Help elkaar een handje
door geen handen te geven,
zo alleen vertrekt corona uit ons leven!
Stan Bergen (1pW)
Nies maar voluit
In je handen
Hoest met liefde
Recht in mijn snuit
Doe dat maar
Zonder gêne
Want met jou
Houd ik het wel even uit
In quarantaine
Lily De Smet (1fW)
Door corona thuis
Dat is helemaal niet pluis
Lockdown is niet leuk
Wout Verhoeven (1pW)
Het is ophokplicht!
Niet voor dier, maar voor mens
Dus “BLIJF IN UW KOT!”
Lies Mannaerts (1dW)
“De vogelgriep is in ons land”
Dat stond een paar jaar geleden in de krant.
De ophokplicht werd actief en dat hielp mee.
De vogelgriep verdween en iedereen was tevree.
Nu is de wereldwijde besmetting met corona een feit.
Vele mensen worden ziek en iedereen heeft spijt.
De oproep “Blijf in uw kot” was niet overdreven.
Dit helpt om de epidemie te overleven.
Hopelijk is die hele crisis binnenkort voorbij.
Dan kunnen we terug samen komen en is iedereen blij.
Lies Mannaerts (1dW)
Altijd maar hetzelfde
Als alles en iedereen hetzelfde was, zouden we elkaar dan kunnen verdragen?
Zouden we niet gek worden van altijd weer diezelfde dagen?
Nooit eens iets anders, nooit eens iets nieuw. Telkens hetzelfde keer op keer en weer opnieuw.
Dezelfde kleren, hetzelfde eten, dezelfde schoenen. Altijd weer op hetzelfde moment die vieze borden boenen.
Je zou het toch maar niet willen, geloof me maar. Want het echte leven voelt soms al raar.
Amina Sanghotte (1aW)