Je hebt het zeker al gemerkt of zelf moeten doen: samen met je klas de speelplaats opruimen. Maar hoe werkt dat? Wie organiseert het? Waarom is het zo belangrijk? We vroegen het aan mevrouw Van Rompaey. Zij doet toezicht bij de klassen die deze klus klaren.
Mevrouw Van Rompaey: “De school kampt al jaren met rondslingerend afval. Daarom dacht de MOS-ploeg dat het goed zou zijn als de leerlingen het probleem zelf zouden ondervinden. Zo is het idee ontstaan om de leerlingen zelf hun afval te laten opruimen. Aangezien niemand dat een fijne klus vindt, zouden ze eerder geneigd zijn hun papiertjes en dergelijke in de vuilbak te gooien.”
Hoe bent u bij dit initiatief betrokken geraakt?
“Ik ben lid van de MOS-ploeg en ze hebben mij dat dit jaar gewoon gevraagd. Het past ook bij mijn vak. Ik ben leerkracht biologie in 4, 5 en 6, dus dan vind ik dat ze dat beter aan mij kunnen vragen. Allez, ze hebben mij dat eigenlijk niet gevraagd, ze hebben gezegd (lacht). Maar ik vind het wel goed zo.”
Hoe reageren de leerlingen?
“De meeste klassen reageren vrij goed. Veel hangt natuurlijk af van de begeleidende leerkracht, als die hen bijvoorbeeld stimuleert door zelf mee te doen.
Het weer is meestal ook een grote factor: bij goed weer zijn de leerlingen beter gezind en meer gemotiveerd. Als het heel koud is, zouden ze veel minder afval oprapen.”
Wat doen ze precies?
“De leerlingen krijgen een wegwerphandschoen om de speelplaats op te ruimen. Er zijn wel plannen om dat eventueel te veranderen naar een tuinhandschoen en nog een afvalprikker. De MOS-groep denkt erover na om in plaats van één vuilzak, drie vuilzakken mee te geven met de opruimers zodat er gesorteerd kan worden.
Er wordt momenteel gemiddeld een halve tot een hele vuilniszak bij elkaar geraapt tijdens één beurt. Er wordt op dinsdag en donderdag opgeruimd. Men denkt zelfs dat er dit jaar minder afval ligt dan het voorbije jaar.”
Al vreemde dingen tegengekomen?
“Het meest bizarre dat een leerling ooit op onze speelplaats vond, was een half rekentoestel.”
Hoe ziet u de toekomst?
“Natuurlijk hopen we dat dit initiatief op lange termijn niet meer nodig zal zijn, maar het terugschroeven van twee maal per week naar één maal zou al een zeer positieve evolutie zijn.”
Bedankt voor de toelichting, mevrouw Van Rompaey, en nog veel succes met de actie.
Talia De Telder (5OMC)