Om ons te confronteren met “de wereld” in al haar complexiteit organiseerde de Bovenschool op 4 mei de Werelddag. De belangrijkste aandachtspunten waren vluchtelingen, racisme, verdraagzaamheid en ecologie in de vorm van workshops, presentaties en filmvoorstellingen. En wij waren hiervan getuige, samen met de andere leerlingen van 5 en 6, SV, OMC en AI.
Allereerst luisterden we naar het verhaal van Fatena Al Ghorra. Zij is een Palestijnse nieuwslezeres en dichteres. Sinds 2009 woont ze in Antwerpen. Als enige dochter naast negen broers ontsnapte zij aan de benarde situatie in haar vaderland. Met veel enthousiasme en fierheid deelde zij haar ervaringen met ons van het leven zoals het was en is in Palestina. Ze eindigde haar voordracht met het voorlezen uit eigen werk in het Arabisch met projectie van de Engelse tekst.
Toen werd het toch wel even stil.
Daarna volgden we de workshop rangooli van onze Indische gasten . Dat is de kunst van het tekenen van motieven. We kregen de kans om zelf aan het werk te gaan met gekleurd poeder op de vloer als teken van welkomst. De Indische meisjes waren hier zeer bedreven in en straalden één en al positivisme uit.
Het tweede deel van de voormiddag nam journalist Pieter Stockmans het woord. Hij vergezelde een Syrisch gezin met drie kleine kinderen tijdens hun vlucht vanuit hun geboortedorp naar Leuven.
Mocht je dit verhaal op sociale media lezen, dan zou je misschien denken dat het niet waar is. Het is echter zo levensecht als maar kan.
Mensen die hun familie en vrienden, inclusief hun hele hebben en houden, achterlaten in de hoop elders een nieuwe toekomst op te bouwen voor hun kinderen. Wie van ons zou in een gammel bootje van mensensmokkelaars de oversteek durven maken naar Griekenland in een veel te dure zwemvest die niet eens blijft drijven? Het werd een beklijvend verhaal vol kommer en kwel, maar ook met mooie, tedere momenten en een relatief happy end.
Deze getuigenis heeft ons aan het denken gezet.
In de namiddag stond de film ‘Down to Earth’ op het programma. Onze gastvrouw was Renata Heinen. Zij reisde samen met haar man en drie kinderen vijf jaar lang de wereld rond op zoek naar ‘earthkeepers’. Onder het motto “We hebben de aarde niet geërfd van onze ouders, we lenen ze van onze kinderen” zijn ze op zoek gegaan naar de levensbeschouwingen van stamhoofden en wijzen, waarbij de woorden van medicijnman Nowaten uit Noord-Amerika grote indruk maakten. Het loskomen van onze consumptiemaatschappij, het onthaasten of de relativiteit van het begrip tijd, het respect voor moeder Natuur, … werden vastgelegd in bijzondere beelden.
De apotheose van de dag was de slotshow, gebracht door onze Indische gasten. Zij wisten ons met hun optreden in kleurrijke klederdracht in vervoering te brengen. De sierlijke bewegingen kunnen ons alleen maar laten dromen van sprookjesachtige taferelen.
Nele, Laure en Lisa van 6AI
